´Iorana (Welkom) in Rapa Nui

15 december zijn we van Santiago naar Paaseiland (Rapa Nui) vertrokken. Paaseiland ligt 3700 km en 5 uur vliegen, ten westen van Chili en is slechts 117 km2. Rapa Nui is onderdeel van Polynesie (zoals oa Hawai, Tahiti, Cook Island etc), en werden daarom ook hier ontvangen met een bloemenkrans.

De gids waarschuwde ons al voor het weer, het had nog nooit zo veel en zo lang geregend! Blij dat we onze waterproof schoenen en jack bij ons hadden. Wij hebben inderdaad 3 dagen geen zon gezien (dus geen strak blauwe lucht op de foto), maar het maakt het eiland niet minder mooi en misschien zelfs weer iets meer mysterieus.

´s Middags eerst maar eens de bezichtingen dichtbij het hotel gedaan. Even twee belangrijke termen:

• - Moai is het standbeeld
• - Ahu is het platform waar de Moai opstaat en heilige grond

In het museum alles geleerd over de geschiedenis en cultuur van Rapa Nui en natuurlijk over de theorien hoe de Moai op hun plek terecht zijn gekomen. Een Moai is al snel 10 meter hoog (de grootste is 21.6 meter) en weegt circa 10.000 kg. Ze werden op één centrale plek op het eiland uit de vulkaan wand gehouwen en vervolgens naar de gewenste plek gebracht......

De Moai zijn beelden ter verering van de voorvaderen en beschermen het dorp waarbij ze staan. Alle Moai kijken naar het eiland (naar het dorp toe); alleen bij Ahu Akivi kijken de 7 Moai naar de zee, het is onduidelijk waarom dit is.

De tweede dag hebben we een tour gedaan over de oostelijke kant van het eiland, waarbij de gids ons zo veel mogelijk heeft verteld over het hoe en waarom van de Moai.

Die dag hebben we de vulkaan (Rano Raraku) waar de beelden werden gemaakt. Er liggen (half ingegraven) nog tientallen beelden die nooit op hun plek terecht zijn gekomen.

De derde dag zijn wij zelf in actie gekomen en hebben we 2 mountain bikes gehuurd om op die manier het eiland te verkennen. Eerst 4 kilometer klim naar Orongo en vervolgens een serieuze off road trip naar Ahu Akivi.

Wat wij nog niet verteld hadden was dat het dorp Hanga Roa, slechts 2 geasfalteerde wegen heeft, de rest van de wegen van het eiland zijn onverhard (zand en stenen). In combinatie met maanden regen levert dat een glibberige ondergrond op en resulteert aan het einde van de dag in een modderbad (nadeel van reizen met weinig bagage wordt nu wel duidelijk). Gelukkig hadden we vandaag weer een warme douche, alles werkt hier op zonne energie, geen zon is geen warm water y es frio.

Ondanks al dit afzien, was het een groot openlucht museum en echt geweldig om dit te kunnen zien. Daarnaast is de locale keuken echt meer dan prima!! Vis, Vis en nog eens Vis op allerlei verschillende manieren.

Laatste ochtend nog even door het dorp geslenterd en vervolgens werden we door de eigenaresse van het hotel naar het vliegveld gebracht. Het vliegveld heeft een extra lange landingsbaan, omdat het dient als noodlandingsplaats voor de Spaceshuttle. We zaten keurig te wachten op de vlucht die vertraagd was, toen onze namen werden omgeroepen. Uiteindelijk was het een leuke verrassing, we worden ge-upgrade naar Business Class. Geen idee waarom, maar wij klagen niet. Terug naar Santiago!