Tweede kerstdag zijn we vanuit Ushuaia naar El Calafate gevlogen. Op het vliegveld pikken we onze huurauto op, waarmee we morgen naar Puerto Natales (Chili) rijden. We maken er een relaxte middag van, het zonnetje schijnt in El Calafate dus nadat we de was hebben weggebracht wordt het tijd voor een terrasje. De volgende dag vertrekken we naar Puerto Natales, het is ruim 300 km rijden. De laatste 40 km zijn onverhard. Op een gegeven moment vinden we het wel erg lang duren voordat we het bordje van de grensovergang tegenkomen. Toevallig staat er ergens in the middle of nowhere een politie auto. Het blijkt dat we de afslag naar de grensovergang al 15 km gepasseerd zijn, omdat ze aan de weg aan het werken zijn (geen idée wat ze aan het doen zijn bij een onverharde grindweg) staat het bordje er niet meer. Uiteindelijk bij de grensovergang begint het stempel ritueel weer; niet alleen wij moeten Argentinie uit maar ook de autopapieren moeten gestempeld worden. Circa 2 km verderop gebeurt hetzelfde bij de Chileense grensovergang.

Puerto Natalas ligt aan zee met een geweldig mooi uitzicht op de bergen.

Onze Bed & Breakfast ziet er prima uit. Wat wel opvalt is dat mensen hier ook binnenshuis dikke kleren en zelfs hun jas aanhebben. Weliswaar staan overal (hout)kachels maar de huizen zijn van hout en plaatstaal en het tocht overal. Nadat we onze rugzakken gedropt hebben lopen we langs het ´reisbureautje´ die onze tocht naar Torres del Paine heeft geregeld. We worden met omhelzing en kus verwelkomt door de 2 zussen die het bureau runnen. Met een kop koffie erbij wordt de tocht uitgelegd. De eerste dag gaan we vanuit de haven van Puerto Natales via het Lago del Toro en de Serano rivier het nationale park in. Vervolgens blijven we hier één nacht om de volgende dag te gaan hiken. Bij de boeking hoort ook een massage maar aangezien we over 2 dagen pas laat terugkomen, stellen ze voor om de massage nu al te doen. Als opwarmertje mogen we nog gebruik maken van hun hottub.

Om half 8 ´s ochtends melden we ons in de haven om aan boord te gaan van een catamaran met circa 20 andere reisgenoten. We varen zo´n 3 uur over het meer met prachtig uitzicht op de bergen.

Aan het einde van de overtocht stoppen we om de Serrano gletsjer te bekijken. Vervolgens heisen we ons met de helft van de passagiers in dikke isolerende en waterdichte pakken en muts en handschoenen om de tocht voort te zetten in een Zodiac bootje (een zeer wendbaar ´opblaas´ boot met 200pk aan motorvermogen). In de Zodiac varen we met hoge snelheid stroomopwaarts op Serano rivier. Na ongeveer 30 minuten leggen we aan bij een Estancia (dat is een ´ranch´) om daar de lunch te nuttigen. Na een korte lunch varen we weer verder. Aangezien alles behalve het gezicht ingepakt zit is dat ook het enige gedeelte dat koud wordt. We krijgen echter nog een regenbui op ons dak en met de snelheid waarmee we varen is dat toch niet echt een prettige gezichtsbehandeling. Na 40 minuten varen komen we aan in het park. Na de registratie (en de nodige stempels uiteraard) hebben we een korte transfer naar de veerboot om het Pehoe meer over te steken naar de Mountain Lodge waar we overnachten. De Mountain Lodge is een verzamelpunt voor een klein leger aan wandelaars die hier in kamers van 3 stapelbedden tot ´rust´ komen. Het is even wennen met 4 vreemden op de kamer. Voor Andre is ook nog even wennen om een stapelbed op en af te moeten klauteren. Zijn onhandigheid resulteert dan ook in een gekneusde teen die, zoals later zal blijken, blauw wordt en opzwelt (foto op verzoek beschikbaar).

De volgende dag beginnen we met volle moed onze wandeltocht. Het weer is erg goed en dat belooft dus wat! We worden niet teleurgesteld. Al bij de eerste kleine heuvel is het uitzicht fantastisch mooi.

We wandelen 8 km langs het meer wat vrij makkelijk is met beperkte hoogteverschillen. De volgende 5km in de French Valley zien er toch iets uitdagender uit. We klimmen naar 750 meter, maar dit gaat via rotsen en geen duidelijk pad.

De beloning is echter zeer de moeite waard met prachtig uitzicht op French Glacier, de bergtoppen van Torres del Paine en het Nordenskjöld meer.

We moeten dezelfde 13km weer teruglopen naar de lodge waar we om half zeven weer de veerboot nemen en met de lokale in ruim twee uur terugrijden naar Puerto Natales.

De volgende dag rijden we nog even langs onze vriendinnen om te vertellen hoe geweldig de toch was en rijden we terug naar El Calafate in Argentinie.

LET OP: de fotoserie van El Calafate hoort bij het volgendeverhaal datnog zal volgen.